Vandaag bereikten we voor het eerst een soort balans.
We hadden ons voorgenomen om op tijd op te staan, maar we waren ondertussen gewend aan de Amerikaanse tijden en we versliepen ons. We genieten van de Amerikaanse mensen, de auto’s, de ‘antiques’ langs de weg.
We volgen in essentie route nr. 1, een drukke verkeersweg; zolang er een vluchtstrook (shoulder) is, is dat geen probleem. Binnenkort komen we op kleinere wegen terecht, gelukkig. Vandaag kwamen we langs Fort Knox, niet de bekende plek waar het Amerikaanse goud lag (of ligt?), maar evengoed een indrukwekkend fort.
Hai jongens,
BeantwoordenVerwijderenEen goed teken dat jullie energie over hebben om dit te plaatsen. Dat fort is infrukwekkend.
Ik begrijp dat jullie meer het binnenland ingaan. Jammer, jullie zullen de kreeften voorlopig moeten missen. Ik ben benieuwd naar de alernatieven.
Fiets ze, hier schijnt de zon!
Yvonne.