maandag 5 juli 2010

Bicycle Bunk House

De route van 5 juli: Lindström, MN - Dalbo, MN, 69 km

Een man een man, een woord een woord. De overbuurman had de koffiezetter klaarstaan. We hoefden ‘m alleen maar aan te zetten. Europese sterkte, een verademing na de dunne bakken in de restaurants en de oploskoffie waarvan we ons zelf bedienen.


We legden vandaag maar een korte afstand af, zo’n 70 kilometer, omdat de kaart een camping speciaal voor fietsers noemde en het leek ons wel aardig om daar ook eens ons gezicht te laten zien. De vermelding op de kaart bleek de waarheid tekort te doen. We kwamen terecht in het Bicycle bunkhouse.


Een luxe-schuur, ingericht met woonkamer (Met leunstoelen, oef, wat missen we die …),


magnetron, oven, een goed-gevulde koelkast en een paar slaapkamers speciaal voor fietsers. De inrichting ervan was te danken aan Ronn, een gepensioneerde militair, 62 jaar oud. Hij had in zijn leven zoveel hartelijkheid ontmoet dat hij uit dankbaarheid iets terug wilde doen, zo legde hij uit. Hij had de boerderij van zijn vader geërfd en besloten om niet te gaan boeren, maar een deel ervan speciaal voor fietsers te bestemmen. Voor ons was het een dubbele uitkomst omdat het kort na onze aankomst begon te gieten van de regen. Ondertussen reed Ronn ons rond in zijn SUV om zijn landerijen te laten zien: vruchtbomen, bos voor de houtkap, graan. Dan toonde hij ons een schuur vol houten planken, vervaardigd uit zelf-gekapt hout en zelf gezaagd met een klassieke zaagmolen. Bovendien was hij als lid van de raad van het plaatsje Dalbo verantwoordelijk voor de plaatsing van de verkeersborden.


Nog twee andere fietsers arriveerden later op de avond. Zij rijden ‘onze’ route in omgekeerde richting en het was leuk om ervaringen uit te wisselen. Ondertussen zitten we nu echt in Minnesota. We passeerden twee van de drie belangrijke rivieren: gisteren de grensrivier St.-Croix, waar we toen al over schreven, en vandaag de Rum-river.



De naam daarvan heeft een gekke geschiedenis. Door de indianen werd de rivier aangeduid als de Spirit, geest; de kolonisten wisten daar slechts een vertaling voor te geven: rum. Kolonisatie in een notendop.

1 opmerking:

  1. Beste Hans

    Heel leuk om zo je tocht met die van je vrienden bij te houden. Zo te merken genieten jullie er wel van. Alles verder goed, ook thuis?

    Hier zijn het de laatste loodjes en dan ga ik ook met vakantie.

    Hartelijke groet uit Veenendaal, ook van Carla

    Wim

    BeantwoordenVerwijderen