Vandaag reden we de relatief kleine afstand naar Fargo, ND. We waren van plan om in Fargo de volgende dag vrijaf te nemen om een museum te bezoeken, en de wedstrijd Nederland-Spanje te kijken in een sportcafe. Maar het zou allemaal anders lopen.
Vanuit het lichtglooiende gebied van gisteren daalden we af naar een grote vlakte, waar in de ijstijd ooit een meer heeft gelegen. Het vlakke karakter van Noord-Dakota wordt vooral bepaald door dit voormalige meer.
We dronken koffie in een plaatsje dat zijn weinig-opwekkende naam ‘Downer’ eer aandeed.
Toen we aan de kant van de weg stilstonden stopte een auto naast ons, en de bestuurder vroeg ons of hij misschien kon helpen. Het bleek te gaan om Brian Dahl, een enthousiaste fietser uit Fargo. Wij vroegen hem waar we de wedstrijd konden zien en hij gaf onze vraag door aan zijn Nederlandse kennis Freke Lytle-Van Geloven. Zij belde ons later op en vroeg ons in perfect Nederlands of wij ’s avonds bij haar wilden komen eten en de volgende dag samen met haar voetbal wilden kijken. Natuurlijk gingen wij graag in op haar uitnodiging. Om zeven uur ’s avonds kwam ze ons ophalen met haar witte Cadillac,
en zo werden wij geïntroduceerd in een typisch (?) Amerikaans gezin.
Freke is afkomstig uit Roosendaal en heeft medicijnen gestudeerd in Utrecht. Meer dan dertig jaar geleden emigreerde zij naar Amerika. Na jaren in het ziekenhuis van Fargo te hebben gewerkt, vervangt zij nu chirurgen in allerlei plaatsen door de hele VS, maar haar vaste verblijfplaats is een voorstadje van Fargo, waar zij woont met haar echtgenoot Aldon, haar dochter Anny en twee Belgische herders (Peer en Bella (!)); haar beide zonen wonen buitenshuis. Behalve chirurg is zij ook hondentrainster. Haar praktijk heeft de toepasselijke naam ‘Molen pet center’ (http://www.molenpetcenter.com/).
Freke en haar familie zijn conservatieve en gelovige Amerikanen. Zij zijn heel gastvrij en openhartig. Freke vertelde ons over het wel en wee van haar familie, onder andere over de bijna fatale ziekte van haar oudste zoon. Het was heel interessant om tijdens het eten – heerlijke kip van Kentucky fried chicken – haar visie op de internationale politiek en de Amerikaanse rol daarin te horen. ’s Avonds werden we weer met de Cadillac thuisgebracht.
Hans doet je het plaatstje fargo ook niet denken aan die film die we een keer in italie hebben gezien?
BeantwoordenVerwijderenen nu je de kip van KFC lekker vind mag je mij daar ook eens op trakteren!
nog veel fiets plezier