De Pairie

De route van 8 juli: Alexandria - Fergus Falls, 81 km

We zetten vandaag onze tocht voort langs het spoorlijntraject, opnieuw een ontspannen tocht. We waren ons er sterk van bewust dat de omgeving de afgelopen dagen geleidelijk was veranderd. Aan de ene kant heeft dat te maken met een ander type dorpjes, waarbij de coöperatie – graanoverslag, gezamenlijk landbouwmateriaal – een belangrijke rol speelt. Het dorpje Ashby, waar we koffie dronken was precies zoals je je een Amerikaans dorpje voorstelt: een kerkje, een paar banken, een postkantoor, een paar winkels en garages, cafés en restaurants en de silo's voor graanoverslag.


Zelfs in het restaurant hangt nog steeds de sfeer van vijftig jaar geleden.

Aan de andere kant verandert het landschap langzaamaan. Zo zijn we vandaag voor het eerst een stukje prairie tegengekomen. Je moet dan niet denken aan de droog grasland, maar aan een moerasachtige prairie (Northern tall grassland prairie).


Prairies ontstaan doordat de vegetatie regelmatig wordt platgebrand. In het verleden veroorzaakten treinen vaak brand. Tegenwoordig wordt een klein deel van het landschap, ongeveer een procent, nog steeds kunstmatig met gecontroleerde branden als prairie onderhouden. De naamgeving van verschillende plaatsjes – Parker’s Prairie, Long Prairie – wijst op een veel uitgebreider voorkomen. In de meertjes langs de spoorlijn zagen we prachtige vogels, die we eerder niet of nauwelijks hadden gezien: zilverreigers en vooral enkele tientallen pelikanen.