Dat gaat het om, vandaag! Het (ge)voelen van de winden in de Rockies Mountains. We waren nog maar net op pad en het begon al te regenen maar het zette niet door in tegenstelling tot de wind die steeds harder begon te waaien, tegenwind wel te verstaan. Tegenwind en hellingen omhoog dat is vragen om “moeilijkheden” want het schoot nog geen meter op terwijl we voor vandaag 110 kilometer hadden gepland (er was ook geen camping dichterbij). Het (ge)voelen van deze wind (ZW) bestond uit veel Afzien.
We hebben een grote lus gefietst van Canada naar de V.S., respectievelijk van Waterton National Park naar Glacier National Park.
Voor de grens gingen we naar het oosten toe en daarna naar het zuid-oosten, wel met twee lange hellingen omhoog, maar het grootse uitzicht op de bergen maakte het meer dan goed.
Het (ge)voelen van deze wind bestond uit Gelukzaligheid.
We fietsten van verschillende kanten rond een markante berg, geheten Chief Mountain.
Deze hield ons als het ware de hele tijd in de gaten. De dominante berg maakte dat we ons heel klein voelden: het (ge)voelen van Nederigheid maar ook van Vrijheid.
Na de pas gingen we weer dalen afgewisseld met een paar hellingen. Dankzij The Spirit of the Winds hebben we vandaag ons doel bereikt, niets meer of minder. Het was een fantastische dag.
Tussen de regels door lees ik, dat dit geen gewone fietsdag was, maar een met grote uitersten... eentje om te onthouden waarschijnlijk ?
BeantwoordenVerwijderen