Bij ons vertrek werden we opnieuw verwend door onze overburen, nu met een zakje fruit, Candy-bars en lollies. De dag begon regenachtig maar gaandeweg werd het zonnig en warm, 35 ºC. Ook de wind veranderde, in het begin matige wind mee, aan het einde felle wind tegen.
Het landschap was vlak, het deed ons denken aan een van de Nederlandse polders.
Het is grappig om te constateren dat alle percelen precies één bij één mijl zijn, die vervolgens weer in kwarten zijn verdeeld. De dwarswegen heten dan eight mile road, nine mile road enzovoort.
’s Avonds waren we warm en moe. We gingen uit eten, opmerkelijk genoeg is dat goedkoper dan zelf koken …
Ha Robert,
BeantwoordenVerwijderenHet ziet er inderdaad uit als de Nederlandse polder, zoals jullie daar fietsen. Alleen is het natuurlijk veel grootser, stiller en verlatener. 35 graden en wind tegen, dat is wel afzien. We blijven jullie volgen.
Groeten, Boef, Mechtild, Min Zhu
Tsja, wat zou er nu in het verwijderde bericht hebben gestaan?
BeantwoordenVerwijderenGewoon dit:
Eindelijk lekker weertje. Hier de komende dagen ook. En zien we het goed? Schoenzolen met doperwtjes?
Nu begrijpen we dat wielrenners goed zijn in hoofdrekenen. Die eindeloze afstanden zet je aan tot hoe ver gedeeld door hoe lang x omtrek van je wiel + aantal rode auto's die je gezien hebt.
Fiets ze!
Mathijs, Yvonne, Koen en Eva.