Vandaag zaten we al om 7 uur op de fiets. Het weer was prachtig, vrijwel onbewolkt, maar wel wat koud door een ferme wind uit het noorden. Dat voor vandaag, helaas, onze dominante fietsrichting was … Het landschap waar we doorheen fietsten, noordelijk Wisconson, was verrassend mooi. Een golvend landschap met bossen, vennen en grotere meren.
Daarnaast was het gebied opmerkelijk leeg, nauwelijks bebouwing en vrijwel geen verkeer. Met als gevolg dat we pas na 90 km fietsen een locatie tegenkwamen, waar we iets konden kopen voor onze lunch. Uiteindelijk, na 120 km, bereikte we vandaag een prachtig gelegen camping aan een meer.
Bij aankomst waarschuwde de campingeigenaar ons echter voor een koude nacht. Het zou nl 30 graden (Farenheit), dus minder dan 0 ºC worden. Of we daar wel op voorbereid waren. Zo niet, dan wilde ze ons graag wat dekens lenen. Dit aanbod hebben we gretig aanvaard.
Wat ons al vanaf het begin van onze tocht door de VS opvalt zijn de zeer kleurrijke wegbermen.
Een veel voorkomende plant is de daglelie, die je bij ons voornamelijk bij de bloemist ziet.
Dit is vooral opmerkelijk omdat de daglelie van oorsprong niet in de VS voorkomt, maar vanuit Europa is geïmporteerd. Daarnaast kwamen we in het oosten veel lupinen
en lathyrus tegen.
Maar bovenal veel druivenstruiken. Wat de Vikingen ook al hadden geconstateerd, want die noemde Amerika Vinland. Nu komen we vooral veel Sint Janskruid tegen.
Verder valt op dat bepaalde soorten helemaal niet voorkomen. Zo hebben we nog geen enkele brandnetel gezien. Daarnaast komen er weinig stuiken voor met stekels voor, zoals de braam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten