Zoals al eerder genoemd is het landschap van Noord Dakota veel gevarieerder dan we van te voren hadden gedacht. In het oosten kwamen we vrij veel bouwland met maïs en soja tegen. Dit gebied met zeer vruchtbare zwarte aarde is in de het begin van de 20e eeuw zeer planmatig ontwikkeld. Op gelijkmatige afstand werden “stadscentra” opgericht bestaande uit een graanlift, kerk, school, postkantoor en een bank.
Vanuit deze kernen werden landbouwpercelen uitgegeven aan families (zg homesteads), 
die werden geworven binnen de gehele VS, maar ook in Europa. Vandaag de dag zien deze stadcentra er niet veel anders uit als 50 jaar geleden. In het westen van Noord Dakota, waar we vandaag doorheen hebben gefietst, is het landschap enigszins heuvelachtig en er liggen vrij veel meren. 
Dit zijn de zgn Badlands, grond die te slecht is voor landbouw. Van oudsher zijn dit prairies beheerst door de cowboys, want het klimaat is ongeschikt voor bosgroei. De echte cowboy, die het vee over grote afstanden naar verafgelegen veemarkten, tot in Salt Lake City, moest drijven, bestaat niet meer. Tegenwoordig wordt het vee uit Noord-Dakota veelal per trein 
of vrachtwagen naar veemarkten vervoerd. Een geheel nieuw aspect kwamen we vandaag tegen. Naarmate we ons einddoel naderden, de plaats Stanley, zagen we diverse boortorens, ja-knikkers en lange olietreinen. 
In dit deel van Noord Dakota blijkt namelijk sprake te zijn van zeer grote hoeveelheden olievelden, die recentelijk met een gigantische snelheid worden geëxploiteerd. We hoorden dat er 10 000 olieputten zijn gepland in dit gebied waarvan er op dit moment slechts een fractie is gerealiseerd. Dit betekent dat over afzienbare tijd het landbouwkarakter van dit deel van Noord Dakota volledig zal worden vervangen door een olie-industriekarakter. We hebben in Stanley overnacht op de stadscamping, 
die voorheen vrijwel niet werd gebruikt maar nu volstond met mensen die vanuit alle delen van de VS hier hun geluk komen zoeken in de oliebusiness. Op deze camping kwamen we ook nog twee fietskoppels tegen, Susan en Parker (een gepensioneerd echtpaar uit Maine) dat op weg was van Noord California naar Maine en Ginny en Don een echtpaar uit California (zie: www.crazyguyonabike.com/doc/grindride) op weg van Annacortes naar Bar Harbor. 
Het is altijd erg prettig en nuttig om medefietsers te ontmoeten, vooral wat betreft het uitwisselen van wederzijdse ervaringen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten